Policastro

Policastro, kustplaats met historie.

Policastro is een kustplaatsje dat zich bevindt aan de golf waaraan zij haar naam heeft gegeven. Golfo di Policastro dicht bij de monding van de rivier de Bussento, wiens sediment heeft bijgedragen aan de stranden nabij Policastro.
In de Oudheid was deze plek bijzonder aantrekkelijk voor Italiaanse stammen en later Griekse kolonisten vanwege de aanwezigheid van een goede aanlegplaats voor schepen bij de monding van een rivier met als strategisch voordeel om via de rivier het achterland te kunnen bereiken.

De Griekse nederzetting “Pixous” ontstond  in de 4^e eeuw voor Christus en de ruïnes van de indrukwekkende vestingmuren, die ooit de stad Pixous omsloten, dragen nog de sporen van Italiaans-Griekse origine.
Tijdens het verval van Magna Grecia, toen de haven onbruikbaar werd door verzanding en de stad nagenoeg onbewoonbaar werd door een malariaepidemie, verloor “Pixous” haar macht aan de Lucaniërs die afkomstig waren uit het achterland.

In het begin van de 2^e eeuw voor Christus  begonnen de Romeinen de streek opnieuw te bevolken met kolonisten. De Romeinse nederzetting Buxentum was geboren. De importantie en de voorspoed van Buxentum groeiden snel en in 187 voor Christus  werd de nederzetting tot Romeinse gemeente verklaard.
De ruïnes van  het Romeinse viaduct zijn nog te zien aan de rand van het dorp.

Fabius Livius, die in het jaar 461 na Christus keizer van Rome werd, is in Buxentum geboren.

In 450 na Christus werd Buxentum, met vele andere nederzettingen in het gebied, verwoest door de vandalen van Genserico. Een lange periode van verval volgde waarin de dorpen werden geplaagd door hongersnood, plagen en plundertochten door barbaren.
Policastro, wat in het Grieks “versterkte stad” betekent, nam in de 7^e eeuw na Christus deze naam aan  toen hier een Byzantijns kasteel werd gebouwd.
In 915 na Chr. werd Policastro, samen met vele andere nederzettingen in dit gebied, geplunderd en verwoest door Saraseense piraten.

Nadat Policastro in 1055 was veroverd door de Normandiër Roberto Il Guiscardo werd het dorp verder versterkt door o.a. de bouw van het Castellaro di Capitello.
Ook bouwde Roberto il Giuscardo het middenschip van de Kathedraal van Policastro, die in de daarop volgende periodes werd vergroot. De kerktoren werd in 1167 aan de kathedraal toegevoegd.

In 1152 werd Policastro kreeg de status van graafschap en de eerste graaf werd Simone il Bastardo (Simon de Bastaard), zoon van Ruggero II koning van Sicilië.
Policastro was is deze periode een centrum van grote importantie en werd nog verder versterkt met fortificaties om zich zo beter te kunnen beschermen tegen Normandische-  en Angioinische invallen.

In 1287, tijdens de Vespro-oorlogen, werden deze verdedigingswerken geslecht door de Aragonesiërs en vervolgens vernietigd door  de Genuaanse vloot van Corrado Doria. In 1328 werd de stad eigendom van de Geniaanse familie Grimaldi.

In 1397 werd het Graafschap Policastro aangekocht door de familie Sanseverino die zowel het kasteel als de verdedigingsmuren herbouwden.

In 1534 en 1552 werd Policastro aangevallen en geplunderd door Turkse piraten en zij verwoestten het uit de 12^e eeuw stammende klooster di San Francesco. De ruïnes zijn nu nog te zien.

Na een lange periode van voorspoed kwam hieraan een einde doordat Franse soldaten Policastro aanvielen en bezetten. De Engelse vloot kwam te hulp en bombardeerde het kasteel, waarin de Franse bezetters zich hadden verscholen en zij verwoestte het voor eens en altijd.

Klik voor interessante objecten nabij Policastro